Eo Silone, Ignazio Fontamara

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

multaj disi�is de la fian�ino por kvar, ses a� �is dek ja-
roj kaj �e reveno edzi�is; aliaj edzi�is la tagon anta� la
forveturo kaj post la unua nokto de amoro foriris mal-
proksimen por kvar, ses a� dek jaroj; �e la reveno ili tro-
vis la filon granda kaj okazis anka�, ke ili trovis kelkajn
de diferencaj a�oj. Sed la elmigromalpermeso haltigis la
forvoja�on de la junuloj, kiuj estis devigataj resti en Fon-
tamara, kie la laboro estis malmulta por �iuj. La malper-
meso elmigri signifis por ili neeblon laborenspezi kaj
�pari tiom, kiom bezonate por konservi la malgrandan
gepatran teron, almorditan de �uldoj kaj hipotekoj, por
fari la plej necesajn plibonigojn kaj kulturi la� malpli
primitiva metodo, por anstata�igi la maljunan a� mor-
tintan azenon per juna, por akiri porkon, du kaprinojn,
a�eti liton por edzi�i. Sed estante junaj, ili ne montris
sian malkontenton per lamentoj kaj plendoj kaj e� ne
pervorte esprimis sin pri la senkompata sorto, kiu trafis
ilin. En la multaj tagoj de neniofarado ili kolekti�is kaj
influataj de la plej a�aj, tamen plej malprudentaj, ili fa-
65
FONTAMARA
eLIBRO
cile faris sensenca�ojn kaj ekplanis entreprenojn mal-
sa�ajn.
Vintre ili kunvenis prefere en la stalo de Antonio Zap-
pa, kie la haladzoj de la kaprinoj varmigis la aeron. Tien
iris Antonio Spaventa, Luigi della Croce, Palummo, Raf-
faele Scarpone, Venerd� Santo, mia filo, tiu de Ponzio
Pilato kaj aliaj. Berardo Viola aperis �iufoje, kiam oni
planis fanfarona�ojn kaj perfortojn. Oni allasis neniun
alian en la societon, kiun la knabinoj de Fontamara no-
mis La malvirta rondo . Tiu nomo estis pli �usta ol
unuavide �ajnis. Iun tagon oni malkovris, ke la plej de-
zirata tempopasigo estas misuzi la kaprinojn kaj preci-
pe la junan kaprinon de Baldovino Sciarappa, nomitan
Roscetta, la� la koloro de la felo, pri kiu oni rakontis, ke
kun multaj obeo kaj volupto �i sciis kontentigi la dezi-
rojn de la junuloj. Pro Roscetta ili multe disputis kaj la
mal�asto longe da�ris, �is kiam, kiel �iam okazas en si-
milaj aferoj, la posedanto de la kaprino, Baldovino Scia-
rappa, fine a�dis pri tio. Pro tiu skandalo multaj kafonoj,
konfidintaj siajn kaprinojn al Antonio Zappa, reprenis
ilin kaj La malvirta rondo likvidi�is.
Plej mirige estis, ke Berardo, sana, muskola junulo,
jam tridekjara�a, orfo, por kiu estis devigita mastrumi la
proksimume na�dekjara avino, montras nenian inten-
con edzi�i. Iam inter li kaj Elvira, la tinkturistino, ekzistis
amrilato kaj pli bonan kunulinon li ne povus trovi, sed
66
FONTAMARA
eLIBRO
post la perdo de la peceto da tero, Berardo rompis la
rilaton, donante neniun klarigon. Demandi al li pri El-
vira estis certa maniero furiozigi lin. Dum la longaj vin-
traj vesperoj, kiam ne estis laboro farenda, kiam la pli-
a�uloj drinkis kaj la gejunuloj amkaresis, Berardo dis-
kutis kun General Baldissera �is noktmezo pri la dife-
renco inter urbanoj kaj kamparanoj, inter la tri privile-
gioj, nome la privilegio de la pastraro, de la posedantoj
kaj de la kutimo. �e tio li pugnobatis sur la tablon tiel,
ke �io en la trinkejo de Marietta Sorcanera tremis, sed la
maljuna General, adepto de la ne�an�ebla ordo restis
kvieta. Oni povus pensi, ke Berardo ne plu havas preten-
dojn pri Elvira, sed iun tagon, kiam lin atingis la sciigo,
ke Filippo il Bello petis �in edzini�i, li ege furiozi�is. Li
kuris al lia hejmo, sed tie lin ne trovis. Eka�dinte, ke li
iris al la �tonmino, Berardo rapidis tien kaj trovis lin me-
zuranta altamasojn da silikoj kaj ne petinte konfirmon
de la onidiro, li kaptis lin �e la brusto kaj �etis lin dekon
da fojoj sur �tonamason kiel �ifonon, �is kiam alkuregis
laboristoj.
De tiam neniu sin prezentis al Elvira, tamen, siaflan-
ke Berardo plu evitis sin.
Iun vesperon, reveninte el Fucino, mi klopodis paro-
li kun li.
Elvira eble jam transpasis sian dudek-kvinan jaron,
mi diris, kaj en nia regiono, kie la junuloj geedzi�as an-
67
FONTAMARA
eLIBRO
ta� la dudeka jaro, tio estas jam tro a�a. Krom tio �ia
patro estas paralizita kaj ne kapablas helpi �in �e teksa-
do kaj tinkturado. Ekster �iu alia motivo Elvira bezonas
edzon, kiu povas helpi hejme.
Berardo ne diris ion.
Se vi decidis ne edzi�i kun �i, mi konkludis, �i raj-
tas edzigi alian.
Subite Berardo ekkoleris:
xan�u la temon, li diris kun vo�o, kiu ne permesis
malobeon.
La sekvintan tagon mi vane atendis lin por iri al Fu-
cino. Mi iris al lia hejmo por rigardi, �u li ankora� dor-
mas. Mi trovis la maljunulinon lamentanta:
Berardo frenezi�os, �i diris al mi, li finos ankora�
pli malbone ol lia avo. �i tiun nokton li ne fermis la oku-
lojn, e� ne unu minuton. Li elliti�is anta� la dua. Mi di-
ris al li: estas tro frue por Fucino. Li diris: mi ne iros al
Fucino. Mi demandis: kien do? Li respondis: mi iros al
Cammarese. Mi: kaj kial vi iros al Cammarese, se estas [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Tematy