Stella_Bagwell_Spelnione

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

myśl o soczystym, du\ym, niezdrowym hamburgerze kiszki zaczęły jej grać marsza.
Jasne! odpowiedziała. A potem, rozochocona, dodała jeszcze: Jedzmy
gdzieś, gdzie podają lody. Jest dzisiaj tak ciepło, Lilly mogłaby zjeść lody na deser.
Ju\ się robi, proszę pani Barstow odparł Brodie.
Pół godziny pózniej Lilly usiłowała zmęczyć górę frytek, le\ącą przed nią na
talerzu. Jej buzia była umazana keczupem. Matka ju\ piąty raz przechylała się do niej
przez stolik, \eby wytrzeć czerwoną maz.
Brodie poło\ył dłoń na ramieniu Grety i powiedział coś, co nie dawało mu
spokoju ju\ od kilku chwil.
Pozwól jej zjeść do końca, a potem wytrzesz jej buzię.
Greta te\ miała czasami wra\enie, \e przesadza, je\eli chodzi o higienę. W
końcu nie ma w tym nic złego, \e dziecko jest przez moment umorusane.
Jakie to dobre, mamusiu. Dziewczynka z lubością wkładała sobie do buzi
następną solidnie unurzaną w keczupie frytkę. Mo\emy to jeszcze kiedyś zjeść?
Greta zastygła z serwetką w dłoni, postanowiła się opanować i nie wycierać
dziecku ust bez przerwy. Widząc, ile ten posiłek sprawia Lilly radości, pomyślała, \e
od czasu do czasu powinna po prostu pozwolić córce na bycie dzieckiem.
Oczywiście, kochanie odpowiedziała.
Jak wrócimy do domu... to te\? upewniała się dziewczynka.
Czasami tak zgodziła się Greta. Brodie odwrócił się do niej i zauwa\ył:
Lilly zachowuje się tak, jakby nigdy wcześniej nie jadła frytek.
Greta spuściła wzrok na swój talerz.
Bo nie jadła. Przynajmniej nie przypominam sobie, \eby jadła.
Brodie spojrzał na dziecko. Z ciasno zaplecionego warkoczyka wystawały ju\
tu i ówdzie pojedyncze kosmyki kręconych włosów. Twarz dziecka zaró\owiona była
z emocji i widać było, \e doświadcza w Teksasie rzeczy, których wcześniej nie znała.
Sprawiało jej to ogromną radość, chocia\ były to przecie\ niewyszukane, proste
przyjemności.
Brodie zastanawiał się, dlaczego Greta i Lilly wiodły taką nudną egzystencję
po śmierci jego brata, a mo\e nawet wcześniej.
Cieszę się, \e jej się podoba. Wszystkie dzieciaki powinny od czasu do
czasu zjeść coś tłustego czy się umorusać, zrobić coś, co normalnie jest zakazane
powiedział.
Greta przesłała mu blady, niepewny uśmiech. Jego bliskość i bezpośredni styl
zachowania ciągle wprawiały ją w zakłopotanie.
Brodie był tak niezaprzeczalnie męski, \e samo siedzenie w jego towarzystwie
i patrzenie na niego sprawiało, \e zalewały ją nagłe fale gorąca. Aagodny, ale
jednocześnie zdecydowany i mocny, i wcią\ wyczuwalny zapach jego wody
kolońskiej dra\nił jej nozdrza. Czasami myślała, \e samo przebywanie w jego
towarzystwie, kiedy tak siedział na wyciągniecie ręki od niej, jest nie do zniesienia.
Ja te\ czasami pozwalam córce na wiele ró\nych rzeczy. Po prostu tak się
zło\yło, \e wcześniej nie była w takim miejscu.
Czy Doug ją rozpieszczał? spytał nagle Brodie. Przypuszczam, \e nawet
przez ten krótki rok, przed swoją śmiercią, zdą\ył jednak Lilly trochę rozpieścić?
Greta podniosła głowę i rzuciła Brodiemu cię\kie spojrzenie. Jednak w chwili,
gdy ich oczy się spotkały, poczuła przyspieszone bicie serca.
Wiesz, troszkę ponad rok to chyba jednak za mało, \eby w ogóle zostać
zapamiętanym odpowiedziała smutno.
Brodie nie uciekł wzrokiem, ale spojrzał Grecie jeszcze głębiej w oczy.
Tak bardzo mi przykro z powodu tego, co przeszłaś. Naprawdę
powiedział.
Mamusiu, ju\ nie mogę, muszę to zjeść do końca?
Greta z trudem oderwała wzrok od Brodiego i spojrzała na córkę.
Nie, kochanie. Jak chcesz, mo\esz iść do kącika zabaw i pobawić się z
innymi dziećmi. Wskazała córce mały kącik zabaw w rogu kawiarni. Ale najpierw
zdejmij buty i je tu zostaw. Tam jest specjalny dywanik i obuwie zostawia się przy
stoliku.
Dziecku nie trzeba było dwa razy powtarzać. Zrzuciła ze stóp buciki i pobiegła
do kącika, gdzie kilkoro innych maluchów wydawało okrzyki radości, turlając się w
koszu z kolorowymi piłeczkami.
Popatrz, jaka radość zwrócił się do Grety, kiedy zostali sami przy stoliku. [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Tematy