Tytus Liwiusz Dzieje Rzymu I VI

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

catus) w ciągu dni trzydziestu nie był jeszcze oddawany pod
władzę wierzyciela; dopiero po upływie tego terminu prowadzono
go przed odpowiedniego urzędnika, a ten oddawał go wierzycie-
lowi; wtedy dłużnik zwał się addictus (,.oddany pod władzę").
3
o godność trybuna wojskowego z władzą konsularną; por.
księgę IV 6.
kwapili się także do zabiegania o plebejskie urzędy4
i do ich piastowania. Wszystko wskazywało na to, że
senatorowie odzyskali na stałe urząd, do którego lud
5
miał dostęp tylko przez kilka lat . Ale radość z tego
6
powodu nie miała być u tego stanu zbyt długotrwała,
a jak to zwykle bywa zaszła drobna przyczyna,
która spowodowała, że porwano się na wielkie rzeczy.
Marek Fabiusz Ambustus, człowiek wpływowy za-
równo wśród ludzi swej klasy, jak i wśród ludu (bo
miał opinię takiego, który ludem nie gardzi), wydał
był za maż dwie córki: starsza za Serwiusza Sulpicju-
sza, młodszą za Gajusa Licyniusza Stolona, człowieka
znacznego, ale jednak plebejusza; to, że Fabiusz nie
wzgardził spowinowaceniem się z nim, zyskało mu po-
pularność wśród ludu. Tak się raz przypadkiem zda-
rzyło, że dwie siostry Fabie gawędziły z sobą, jak za-
zwyczaj, w domu trybuna wojskowego Serwiusza Sul-
7
picjusza , a w tym momencie liktor Sulpicjusza zgodnie
z obyczajem uderzył rózgą liktorska w drzwi, ponieważ
8
Sulpicjusz wracał właśnie z Forum do domu . Młodsza
Fabia, nie znając tego obyczaju, przestraszyła się, ale
wyśmiała ją siostra dziwiąc się, że nie zna tego zwy-
czaju. Zresztą śmiech ten dodał bodzca duszy kobiecej
czułej na drobnostki. Mam wrażenie, że tłum ludzi
odprowadzających męża siostry do domu i pytających
o rozkazy sprawił, że uznała małżeństwo siostry za
4
plebejskie urzędy trybunat ludu i edylat.
5
Pierwszym plebejuszem, który osiągnął godność trybuna
wojskowego z władzą konsularną, był Publiusz Licyniusz Kalwus,
w r. 400 przed n. e.
6
tzn. wśród patrycjuszy.
7
Trybunami wojskowymi z władzą konsularna byli w tym
roku: Lucjusr Emiliusz. Publiusz Waleriusz, Gajus Weturiusz, Ser-
wiusz Sulpicjusz. Lucjusz i Gajus Kwinkcjusze.
8
W ten sposób dawano znać, że wchodzi konsul względnie
jak w tym wypadku trybun wojskowy z władzą konsularną.
specjalnie szczęśliwe; żal się jej zrobiło własnego mał-
żeństwa, według opacznego sądu, przez który nikt nie
chce, by nawet jego najbliżsi górowali nad nim.
Przypadkiem ujrzał ją ojciec przygnębioną z tego zmar-
twienia, zapytał ją, jak się jej powodzi, ale ona kryła
przyczynę zmartwienia, bo zdawała sobie sprawę, że
nie jest lojalną wobec siostry ani nie jest w porządku
wobec męża. Ale wreszcie serdecznymi pytaniami wy-
dobył z niej wyznanie prawdziwej przyczyny zmart-
wienia, tzn., że połączyła się z mężem niższego stanu,
że weszła jako żona w dom, w którym nie ma miejsca
ani dla zaszczytnego urzędu, ani dla jakiegoś znaczenia.
Ambustus począł córkę pocieszać, kazał jej być dobrej
myśli zapewniając ją, że niedługo już ujrzy w swym
domu te same zaszczyty, które widzi u siostry. Od tej
chwili zaczął naradzać się ze swym zięciem, a do narad
tych przypuścili Lucjusza Sekscjusza, młodzieńca ener-
gicznego, którego karierze nic nie stało na zawadzie
oprócz niepatrycjuszowskiego pochodzenia.
[35] Zdawało się, że czas jest bardzo odpowiedni
do rewolucyjnych wniosków z powodu olbrzymiego za-
dłużenia ludu; lud był przekonany, że nigdy nie zdoła
uwolnić się od tej zmory, o ile swoim ludziom9 nie
odda najwyższej władzy. Wnioskodawcy sądzili, że
trzeba zabrać się do urzeczywistnienia tych zamysłów,
że przez zdecydowaną akcję zaszli już plebejusze tak
wysoko, iż przy dalszych usiłowaniach mogą wedrzeć
się na szczyt i zrównać się całkiem z patrycjuszami tak
co do piastowanych urzędów, jak i co do zalet charak-
teru. Na razie postanowili zostać trybunami ludowymi,
na którym to urzędzie mieli utorować sobie drogę do in-
nych zaszczytów. Wybrano trybunami Gajusa Licyniusza
i Lucjusza Sekscjusza, a ci zgłosili wnioski; wszystkie
9
tzn. plebejuszom.
zwracały się przeciw przewadze patrycjuszów, a miały
na celu korzyści ludu: jeden z wniosków dotyczył
sprawy długów, by z całej sumy odliczyło się spłacone
procenty, a resztę spłacono w równych ratach w ciągu [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Tematy