MinÄĹo 1000 lat

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

Szprotawę. Otrzymała prawa miejskie przed 1260 rokiem, była też kasztelanią.
W XIV wieku znalazła się pod władzą Czech, potem Austrii i Prus. W
województwie lubuskim znajduje się też miasteczko Iłowa (niem. Helbau).
Uważa się, że również tu mógł stać gród opisany przez kronikarza w 1000 roku.
warto zobaczyć:
Wzgórze uważane za pozostałości wału grodowego. Na nim stoją budynki.
Obok niewielki kościół romański św. Andrzeja Apostoła z XIII wieku. Według
legendy na wzgórzu odprawiane były nabożeństwa pogańskie. Inna lokalizacja
grodu w Iławie, to Wzgórze Miłości w Parku Słowiańskim w pobliżu rzeki
Bóbr. W miejscu tym były prowadzone badania archeologiczne. Nie dały jednak
zdecydowanej odpowiedzi na temat lokalizacji grodu.
Pas umocnień ciągnący się wzdłuż Bobru na północ i na południe od Szprotawy
to Wały Zląskie (Chrobrego). Ich długość przekracza 100 km. Są to wały i
rowy, w niektórych miejscach podwójne lub potrójne. Szerokość pasa umocnień
dochodzi do 45 metrów. Obecnie wały mają do 1,5 metra wysokości, a rowy do
2 metrów głębokości. Najlepiej zachowały się w lasach. Prawdopodobnie
zostały zbudowane w IX lub X wieku, lub pózniej w okresie średniowiecza. Nie
wiadomo, kto je zbudował, ani w jakim celu tu jesteśmy skazani na domysły.
Mogły powstać na rozkaz Mieszka I, aby chronić zachodnie rubieże jego
państwa. Ale mogą też być starsze, jeszcze z epoki państw plemiennych.
Wówczas ich rolą byłaby prawdopodobnie obrona przed napadami łupieżczymi
niewielkich oddziałów z sąsiednich plemion.
82
Plik od www.ebooks43.pl do osobistego uzytku dla: emiel77@wp.pl
VI. BOLESAAW CHROBRY CZAS WOJNY (1002-1018)
Konflikt o tron czeski, obrona linii Odry, wyprawa na Ruś, porażka wyprawy
Henryka II na Bolesława, koniec 16-letnich zmagań pokój budziszyński, bitwa
nad Bugiem, legenda Szczerbca, wyjście z Kijowa, św. Bruno z Kwerfurtu,
obrona Niemczy
Początkowo wszystko zapowiadało się dobrze. W Niemczech rozpoczęła się
walka o tron królewski. Ogromne wpływy i autorytet miał tam arcybiskup
Wigillis. Popierał on Henryka, księcia bawarskiego. Henryk pochodził ze
znakomitego rodu. Jego dziadek był bratem Ottona I. Jego ojciec, Henryk
Kłótnik, dwukrotnie walczył o władzę w Niemczech, lecz zawsze przegrywał.
Był jednak stale w opozycji do panujących Ottonów. Syn Kłótnika, książę
Henryk, popierany przez Wigillisa, był lojalny wobec Ottona III i zawsze
wyrażał się o nim z szacunkiem. Sam był człowiekiem słabego zdrowia często
chorował i miał kłopoty z nogami. Otrzymał nawet przydomek Kulawego. Był
bardzo pobożny. Ze swoją żoną Kunegundą złożyli ślub dziewiczej czystości.
Byli uważani za zgodne i kochające się małżeństwo. W pózniejszych latach
oboje zostali zaliczeni w poczet świętych.
Wkrótce po śmierci Ottona III został zamordowany margrabia miśnieński
Ekkehart. Przedtem pokonawszy Słowian, przyłączył do swojej marchii Milsko
(obecnie Górne Aużyce). Ekkehart był przeciwnikiem Henryka. Przyjaznił się za
to z naszym Bolesławem Chrobrym. Po śmierci Ekkeharta Bolesław za zgodą
Henryka zajął Aużyce, Milsko i Miśnię.
We wrześniu Henryk został koronowany na króla Niemiec. Wkrótce potem
odbył się wielki zjazd w Merseburgu, na którym wystąpił jako panujący.
Bolesław przybył do Merseburga i złożył mu hołd z Milska i Aużyc. Otrzymał
również zgodę, aby nowym margrabią na Miśni został syn Ekkeharta Herman,
prywatnie mąż jego córki, Regelindy. Niestety, gdy zadowolony z wyników
obrad opuszczał Merseburg, został napadnięty przez grupę zbrojnych. Do
zamachu doszło na przedmieściach, a więc na terenach, gdzie całkowitą
kontrolę sprawowały służby Henryka II. %7łycie Chrobrego wisiało na włosku.
Na szczęście przyszedł mu z pomocą jeden z zaprzyjaznionych możnowładców
niemieckich ze swoją świtą. Wszystko wskazuje na to, że Henryk, świeżo
koronowany król, zorganizował ten zamach, aby się pozbyć zbyt potężnego
wasala. Chrobry wrócił do kraju, a jego wojska spaliły miasto Strzałę, które
miało zostać włączone do odbudowywanej marchii miśnieńskiej. Mieszkańcy
miasta zostali uprowadzeni, posługując się pózniejszymi pojęciami wzięci w
jasyr .
83
Plik od www.ebooks43.pl do osobistego uzytku dla: emiel77@wp.pl
W 1002 roku nastąpiło również przesilenie w Czechach. W 999 roku zmarł
Bolesław Pobożny, brat Dąbrówki, żony Mieszka I. Na tronie zasiadł jego syn,
Bolesław Rudy. Było jednak więcej chętnych do władzy. Bracia Rudego,
Jaromir i Oldrzych (Udalryk) musieli uciekać do Niemiec. Głównym
przeciwnikiem księcia w samych Czechach był potężny ród Wrszowców.
Niedawno jeszcze byli oni sprzymierzeńcami Bolesława Pobożnego w walce z
rodziną św. Wojciecha. Teraz dążyli do obalenia Bolesława Rudego i objęcia
władzy. Prawdopodobnie mieli poparcie naszego Bolesława Chrobrego.
Właśnie w 1002 roku osiągnęli przewagę i Bolesław Rudy musiał uciekać do
Polski. Zaszkodziło mu też to, że w obronie swojej władzy dopuszczał się
okrucieństw i zraził do siebie możnych a także zwykłych poddanych. Na tronie
zasiadł przedstawiciel Wrszowców Władywój. W listopadzie złożył hołd
królowi niemieckiemu Henrykowi II. W styczniu 1003 roku zmarł, według
opinii współczesnych z powodu nadużywania alkoholu. Wówczas Chrobry
wmieszał się do walki o władzę i ponownie wprowadził na tron Bolesława
Rudego, licząc na to, że w taki sposób osiągnie w Czechach trwałe wpływy.
Niestety znowu powróciły okrucieństwa i terror, narastał opór przeciwko
panującemu księciu. Wtedy Chrobry porozumiał się z możnymi rodami
czeskimi i postanowił pozbyć się Bolesława Rudego. Zaprosił go do Krakowa
na rozmowy, a następnie uwięził go i oślepił. Wkroczył zbrojnie do Pragi i objął
tu władzę, z radością witany przez Czechów. Wydaje się, że uważali go oni za
swego, był przecież wnukiem pierwszego Bolesława czeskiego i synem [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Tematy