Anonim Sen srebrny Salomei

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

A Gruszczyńce&
LEON
Co, mój ojcze?
54
REGIMENTARZ
Wyrżnięto.
LEON
Dom Gruszczyńskich?
REGIMENTARZ
Naszych starych sąsiadów&
A wiesz, synu, kto zgrają tych gadów
Rządzi? Wieszli, kto Tymenko się zowie?
Zgadnij acan; bo ani ci w głowie
Taka myśl& zgadnij, synu kochany!
Oto kozak twój Semenko, poznany
po tej krwawej bandurze.
Wyjmuje spod kontusza bandurę kozacką.
LEON
Chryste!!!
REGIMENTARZ
Wczoraj napadł w ogrodzie Anusię,
Która niosła mój pierścień z krwawnikiem,
Wyrwał jej z rąk i chciał palec nożykiem
Uciąć dziewce, jeżeli zakrzyczy;
Potem kazał nie mówić nikomu
I ten pierścień tajemniczy,
Zwięty, uniósł z mego domu
I będzie nim, łotr wierutny,
Oszukiwał szlachtę małą.
LEON
Gdyby zaraz&
REGIMENTARZ
Aotr obrótny!
LEON
na stronie
Wyjechawszy na noc całą
Jeszcze mógłbym go dogonić:
Ale musiałbym odsłonić
moją haniebną intrygę&
55
REGIMENTARZ
I cóż myślisz?
LEON
z pomięszaniem
Ojcze drogi&
na stronie
Ach z czartami wszedłem w ligę!
Ani cofnąć teraz nogi,
Ani w przód uczynić kroku&
REGIMENTARZ
Patrzałem na ciebie z boku&
Waść mi dziwnie zamyślony?&
LEON
Ojcze, daj mi dwa szwadrony.
REGIMENTARZ
Jak to? a twoje wesele?
LEON
Jutro czekajcie w kościele,
Przyjadę na czas z pierścionkiem.
REGIMENTARZ
Idz waść.
Leon odchodzi.
Za moim skowronkiem
I ja, stary ptak, polecę.
A teraz Bożej opiece
Polecam mojego ptaka,
Syna mego jedynaka!
56
AKT III
W domu regimentarza. Wchodzą Regimentarz, Sawa i Księżniczka
REGIMENTARZ
Czas teraz. mospanie Sawo,
Czynnie zająć się wyprawą
I buntowi uciąć głowę.
Czas pokazać w ciemnym jarze
Wielkie miecze koralowe,
Jak dawni regimentarze
Ukraińscy i podolscy.
Czas pokazać, żeśmy polscy
Posiadacze tej krainy,
Choć bez hełmów i kirysów;
To wszakże nie do pierzyny
Tylko i nie do kieliszka;
Ale naszych cór, narcysów,
Na świętego klnę Franiszka!
Nie damy chłopom za żony.
Syn mój, wziąwszy dwa szwadrony,
Przed nami zamiata pole
I pewnie się na rosole
Rusałczanym nie rozpieści...
A sądzę, że lada chwila
Od Gruszczyńskiego nam wieści
Nadlecą pewnie się stary
Na erudycją wysila,
A szablicą przygasza pożary.
do księżniczki
57
Ty zaś, moja piękna Parko,
Wiń nam żywota przędziwo.
Gdybyś była sprawiedliwą,
To bym cię regimentarką
Ogłosił na kraj okolny,
Gdy sam jako hetman polny
Po rosie w pole wyjadę...
Ale panienka ma wadę!
Ma wadę: pierścionek gubi&
Kto taką stratną poślubi,
To kiep&
KSI%7łNICZKA
spoziera spod oka na Sawę
Czy słyszy pan Sawa?
REGIMENTARZ
On się jeszcze rozpoznawa,
Ale nie zna się na tobie,
Boś ty mu ni siostra, ni żona.
Cóż? tęskno ci bez Leona?
Zlubny wam dzień przyozdobię
I wyjaśnię wam świetlicę
Abami Kozaków na tyce.
KSI%7łNICZKA
Tateczku a czy pan Sawa
Będzie pochodnią w lichtarzu?
REGIMENTARZ
gładząc ją pod brodę
Cóż to, mój regimentarzu?
Jaka ty już w myślach krwawa!
Ledwo dzisiaj na urzędzie,
A już rączki masz łabędzie
Zajęte głów zdejmowaniem?
KSI%7łNICZKA
Owszem, chciałabym rozdawać.
58
REGIMENTARZ
Cicho! bądz z uszanowaniem!
Widzisz, Sawo, te ptaszęta
Trzeba śmieszkami napawać,
Na żartach się nie poznawać;
To one swym świegotaniem
Przez różne szpaczków talenta
Smętny czas grożący nocą
%7ływo po angielsku złocą;
I zdaje się, gdy świegocą,
%7łe ta ziemia cała gajem
Zielonym, gwiazdą i rajem,
Gdzie za teatru kurtyną
Ludzie lepsi za kraj giną.
Wchodzi Pafnucy z pałaszem Gruszczyńskiego w ręku.
Cóż to znowu za szlachcic obdarty?
PAFNUCY
Od Gruszczyńskiego przychodzę.
REGIMENTARZ
A Gruszczyński?
PAFNUCY
Pozostał na drodze.
REGIMENTARZ
Powiedz wszystko i bądz z nami otwarty
Tobie z oczów nieszczęście wyziera.
Umarł starzec? czy umiera?
Czy przez chłopstwo gdzie w sztuki rozdarty?
PAFNUCY
Jasny panie, posłuchaj cierpliwie,
A uderzę ci chrapliwie
(Tak, że zadrzy serce mężne)
W nieszczęcia trąby mosiężne.
Wczoraj, panie, po twym liście
Otrzymanym, starzec biały
Ruszył się jak lew ogniście
Gotów targać świat w kawały.
59
Co, ja tchórz? krzyczał ja, stary
Rotmistrz służący za Sasów?
Mnie każą wychodzić z lasów?
W twarzy i w gestach regimentarza widać zadziwienie. [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Tematy