Dyrektorium_Katechetyczne_KoĹcioĹa_Katolickiego_w

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

wspomagać rodzinę324.
128. Rodzicielskie wychowanie w wierze winno się rozpocząć w zaraniu
dzieciństwa. Dokonuje się głównie przez chrześcijańską interpretację różnych
wydarzeń rodzinnych i świąt religijnych325. Jest bardziej świadectwem, które
uczy, raczej okazjonalnie niż systematycznie, ale w sposób stały i codzienny326.
318
319
320
321
322
323
324
325
326
Zob. DOK 255.
Zob. DWCH 3; FC 37; DOK 255; PSPE 4.
Zob. DOK 255.
Zob. DOK 226.
CT 68.
Zob. FC 36
Zob. FC 40.
Zob. CT 68.
Zob. DOK 255.
97
To wprowadzenie w wiarę pogłębia się jeszcze bardziej, jeśli rodzice komentują
katechezę (...), jaką ich dorastające dzieci otrzymują we wspólnocie
chrześcijańskiej, i pomagają w jej przyjęciu327. Zarówno rodzice, jak i
duszpasterze, powinni pamiętać o tym wyjątkowym znaczeniu katechezy
rodzinnej. Katecheza rodzinna wyprzedza każdą inną formę katechezy,
towarzyszy jej i poszerza ją328.
Rodzice jako pierwsi katecheci powinni w sposób szczególny zatroszczyć
się o to, by ich dzieci:
• zostały ochrzczone zaraz po urodzeniu,
• zostały przygotowane do I Komunii świętej i do sakramentu pokuty,
• przyjęły we właściwym czasie sakrament bierzmowania,
• uczęszczały na szkolne lekcje religii i uczestniczyły w parafialnym
duszpasterstwie katechetycznym,
• brały udział w praktykach religijnych i uczestniczyły w życiu
liturgiczno-sakramentalnym Kościoła,
• kierowały się w życiu zasadami chrześcijańskimi.
Jeśli zabraknie rodziców, obowiązek wychowania w wierze spoczywa na
tych, którzy ich zastępują oraz na rodzicach chrzestnych329.
129.W obecnej rzeczywistości, zmuszającej podjęcie pracy zawodowej
również przez matki, znaczny ciężar wychowania spada na dziadków. W sposób
coraz bardziej widoczny przejmują oni także zadania katechezy rodzinnej. Ich
mądrość i zmysł religijny w wielu przypadkach mają decydujące znaczenie dla
kształtowania klimatu chrześcijańskiego rodziny i rozwoju religijnego dzieci.
130.Ze względu na wyjątkową i niezastąpioną wartość katechezy
rodzinnej, rodzice potrzebują wsparcia ze strony wspólnoty chrześcijańskiej.
327
328
329
DOK 226.
CT 68.
Zob. KPK kan. 774 $ 2.
98
Przez kontakty osobiste, spotkania, kursy, a także przez katechezę dorosłych
skierowaną do rodziców, trzeba pomagać im w podjęciu zadania – dzisiaj
szczególnie delikatnego – wychowania w wierze swoich dzieci330. Rodzice ze
swej strony winni także włożyć wysiłek, aby dobrze przygotować się do
katechizowania swych dzieci, jak również dołożyć starań, aby to zadanie
wypełniać z niestrudzonym zapałem331.
Osoby zakonne
131. Kościół w swoich dokumentach dotyczących katechizacji w sposób
szczególny zachęca osoby zakonne do podejmowania pracy katechetycznej.
Wzywa, aby – uwzględniając charyzmat własnego zgromadzenia - pilnie
przygotowywały się do zadań katechetycznych i poświęcały temu zaszczytnemu
dziełu maksimum zdolności i możliwości332. Posiadają one, wynikający z
publicznego świadectwa ich konsekracji, oryginalny i szczególny udział w
działalności katechetycznej, który nie może być zastąpiony ani przez kapłanów,
ani przez świeckich333. Wiele też zgromadzeń i instytutów zakonnych powstało
po to, by realizować misję głoszenia słowa Bożego. Te zaś, które troszczą się o
chorych i ubogich, też w swoisty sposób dla siebie głoszą Dobrą Nowinę,
uczestnicząc
w
dziele
ewangelizacji.
Podejmując
się
działalności
katechetycznej, charyzmaty różnych wspólnot zakonnych nadają jej własne
akcenty,
330
331
332
często o wielkiej głębi religijnej, społecznej i pedagogicznej334;
CT 65; DOK 228-229
333
334
DOK 227.
Zob. CT 68.
Zob.
Zob. DOK 228.
DOK 229.
99
powinny jednak to czynić w taki sposób, aby zachować nienaruszony własny
charakter katechezy335.
Należy zachęcać, aby wspólnoty zakonne, podejmujące się w naszym
kraju różnych dzieł na rzecz młodzieży, zwłaszcza najbardziej opuszczonej,
wprowadzały do niej, gdzie tylko to możliwe, elementy katechezy.
Katecheci świeccy
132. Działalność katechetyczna winna być również podejmowana przez
wiernych świeckich. Posiada ona własny charakter, wynikający z ich pozycji,
jaką zajmują w Kościele336. Ich katechetyczna praca, bardzo często skromna i
ukryta, ale pełniona z wielkodusznym zapałem, jest najznakomitszą formą
apostolstwa świeckich337.
Powołanie świeckich do posługi katechetycznej wynika z przyjęcia
sakramentu chrztu i umocnienia w sakramencie bierzmowania338. Na mocy
chrztu świeccy uczestniczą w misji prorockiej Chrystusa339, na mocy
bierzmowania otrzymują dar Ducha Świętego, by być świadkami aż po krańce
ziemi. Ci świeccy, którzy odczuwają szczególne powołanie, aby być
katechetami, otrzymują od Kościoła misję do wypełnienia tego zadania. Jest ona
z jednej strony wyrazem zaufania Kościoła, w imieniu którego nauczają, z
drugiej znakiem powołania, by innych prowadzić do Chrystusa, dzieląc się
swoja wiarą340.
133. Szczególnie wielką odpowiedzialność w dziele katechizacji ponoszą
biskup zlecił pieczę nad formacją przyszłych katechetów.
Zob. tamże.
Zob. DOK 230.
Zob. CT 66.
Zob. DOK 231; KPK kan. 759.
Por. ChL 14.
Zob. KKK 429; DOK 231.
osoby, którym
335
336
337
338
339
340
100
Powinny być to osoby prawe i praktykujące, odznaczające się głęboką wiedzą i
zmysłem wiary, a także dojrzałością ludzką. Podejmując się tych działań,
powinni mieć świadomość, że wykonują je dla dobra Ludu Bożego, i dlatego
winni kierować się wskazaniami nauczania Kościoła i czynić to w jedności z
biskupem341.
134. Katecheci podejmujący się posługi katechetycznej winni spełniać
odpowiednie wymogi, zarówno religijne i moralne, jak i merytoryczne. Powinni
pamiętać, że są jednocześnie wychowawcami chrześcijańskimi, i dlatego winni [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Tematy